โฆษณาแฟนเพจ

กว่าจะดันตัวเองโผล่พ้นดินขึ้นมาก็ไม่ง่าย กว่าจะหยั่งราก ยืนต้น แผ่กิ่งก้าน ให้ร่มเงา ก็ต้องใช้เวลา ต้องยืนต้น ทนร้อน สู้หนาว ต้านลม ไม่ให้ล้ม ก็ต้องทน ไม่มีสิ่งไหนได้มาง่ายดาย รวดเร็ว ทันใจ ทุกชีวิต ล้วนมีหนทางที่จะต้องก้าวข้ามผ่านเช่นกัน เพียงเพราะต้องการจะ เติบโต งอกงาม แข็งแรง มันต้องแลกมาด้วยอะไรมากมาย อย่าได้จับจ้องแต่ความสำเร็จที่ปลายทาง วาดวิมานสวยหรู จนหลงลืมขวากหนาม กรวดหินที่ต้องเหยียบย่างในแต่ละก้าวบนเส้นทาง ข้ามผ่านไปให้ได้ อดทนให้ไหว และรอวันเวลาให้เป็น แล้วสักวัน เราจะงอกงาม ตระหง่าน อย่างสวยงาม พร้อมด้วยหัวใจที่แกร่งจากประสบการณ์ หากสนใจสามารถติดต่อสอบถามได้ที่ takeu2goal@gmail.com , Tel. 088-971-9499 หรือ http://www.facebook.com/TaketoGOAL

อีกกี่วันจะสิ้นเดือน … อีกกี่เดือนจะสิ้นปี นับกันแล้ว นับกันอีก กากปฎิทินรอเงินเดือน รอโบนัส ใคร ๆ ก็รอวันสำคัญสองวันนี้กันทั้งนั้น เชื่อได้เลย แต่จะมีสักกี่คนที่จะมีเงินเดือน หรือโบนัสเหลืออยู่กับตัวนานที่สุด ลองถามตัวเองดูสักนิดซิว่า เงินเดือนเดือนที่ผ่านมาอยู่กับเรากี่วันนะ โบนัสก้อนที่ได้มาเราใช้หมดภายในกี่วัน กี่เดือนกัน มือถือรุ่นใหม่ออก ก็อยากได้ เพื่อนไปเที่ยวเกาหลีตามรอยซีรียส์ กินกิมจิ ก็อยากไป กระเป๋าแบรนด์เนมสักใบน่า ไม่เท่าไหร่เอง บุฟเฟ่ต์ถ้ากินให้คุ้ม ก็ไม่แพงนะ กินเยอะ ๆ เข้าไว้ สารพัดความอยากได้ สารพัดสิ่งที่อยากมี แล้วเราจะทำอย่างไรดีกับความอยากเหล่านั้น ถ้ายังทำตามความอยากในใจทุกประการ โชคดีก็อาจจะมีเงินพอใช้พอดีไปทุกเดือน โชคร้ายก็แค่ ต้องผ่อนบัตรเครดิตขั้นต่ำ หรือถ้าโชคไม่มีเลย ก็อาจจะต้องกดเงินสดออกมากจากบัตรอีก วงจรชีวิตแบบนี้ .. จะดีขึ้นหากเราเข้าใจ กลไกการจัดการความอยากในตัวเอง แยกให้ได้ระหว่างสิ่งที่อยากได้ และจำเป็นต้องมี เพราะคนเราสุขล้นเหลือเวลาเงินเข้าบัญชี แต่ไม่เคยนอนหลับฝันดีเวลาไม่มีเงินเหลือเลย ถ้าอยากทำให้ใจเป็นสุขตลอดเดือน ตลอดปี จัดการกับความอยากให้ดี ๆ…

ในช่วงเวลาที่ มืดแปดด้าน คิดอะไรไม่ออกสักอย่าง อันนั้นก็ไม่ดี อันนี้ก็ไม่ใช่ ตรงนี้ก็ผิด ตรงโน้นก็พลาด ทุกอย่างดูจะไม่เป็นใจ ช่วยให้เราก้าวต่อไปเลยสักนิด หลายต่อหลายคน ล้มเลิก ด้วยความรู้สึกนี้ หลายคนเลือกที่จะ ถอยหลัง เพราะไปต่อไม่ไหว และอีกหลายคน จบ ทุกอย่างที่สร้างมาแล้ว เพราะหมดแรง ชีวิตไม่มีอะไรง่ายดาย ขอให้จำคำนี้ไว้ ไม่มีใครประสบความสำเร็จ ตั้งแต่ ก้าวแรกที่ออกเดิน ทุกคนล้วนล้ม ลุก คลุก คลานกันมาก่อนแทบท้ังสิ้น เพียงแค่ เราไม่เคยไปรู้เรื่องราวของเขาเหล่านั้นมากกว่า บางคนกว่าจะเดินมาถึงปลายทางได้ แทบขาดใจ แต่อะไรทำให้เขาเดินมาจนถึงจุดหมายได้ นั่นเพราะเขารู้ว่า ไม่มีอะไรง่าย จึงเพียร และพยายามทำจนได้ เพราะถ้าอะไรก็ง่าย คงมีเจ้าของกิจการมันมากกว่าลูกจ้าง หรือมีเจ้าของธุรกิจพันล้านเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดแล้ว ปาดน้ำตา เช็ดเหงื่อ แล้วบอกตัวเองดัง ๆ ว่า ในเมื่อมันไม่ง่าย ฉันก็จะเข้าใจมันให้ได้ วันนี้มันไม่ง่าย พรุ่งนี้ฉันจะทำให้มันยากน้อยลงให้ได้ แล้วสักวัน…