โฆษณาแฟนเพจ

มีหลายสาเหตุที่ทำให้บางคนเดินไปไม่ถึงปลายทาง และส่วนหนึ่งก็มาจากการ “ไม่ยอมรับ” สิ่งที่ตัวเองเป็น ไม่ยอมละทิ้งความเป็นตัวเอง เพื่อแลกกับสิ่งที่ดีกว่า ยึดติดกับแนวคิดเดิม ที่ตัวเองมั่นใจว่าใช่ หรือถูกทาง หรือแม้แต่ กอดข้อเสียไว้แน่น พร้อมสละเป้าหมาย เพียงแค่ไม่ยอมรับว่ามันคือสิ่งที่ต้องปรับปรุง จะเดินทางไกล ใจต้องกว้าง คำนี้ยังคงใช้ได้กับนักเดินทางเสมอ ยิ่งเป้าหมายของคุณใหญ่แค่ไหน มุมมองของคุณต้องยิ่งกว้างใหญ่กว่า มองทุกอย่างให้รอบด้าน โดยเริ่มจาก “มองตัวเราเองก่อน” เวลาเจอปัญหา เวลาสะดุดล้ม หันมาสำรวจตัวเองก่อนที่จะโทษ ดิน น้ำ ลม ฟ้า หรือโชคชะตา ตัวเรามีจุดอ่อน จุดด้อยตรงไหนบ้าง สำรวจให้ดี ยอมรับมันให้ได้ เพราะถ้าเรายังกอดจุดบอดเหล่านั้นไว้ แล้วปฎิเสธว่า มันไม่ได้แย่เพราะฉัน เมื่อนั้น จุดบอด จุดอ่อน หรือข้อเสีย เหล่านั้นยังจะคงอยู่กับคุณต่อไป แต่เมื่อใดที่เราเปิดใจ “ยอมรับ” ว่าตรงนี้เราอ่อน เราบกพร่อง เมื่อนั่น ใจเราจะเปิดกว้าง พร้อมรับแนวทางใหม่ ๆ เพื่อเปลี่ยนแปลงจุดบอด…

คุณว่า ชีวิตคนเรา จะมีโอกาสดี ๆ สักกี่หน แล้วคุณว่า โอกาสดี ๆ เหล่านั้น เกิดขึ้นหรือยังในชีวิตคุณ สำหรับคนที่มีโอกาสดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิต ไม่ว่าจะกับหน้าที่การบ้าน ความรัก มิตรภาพ ครอบครัว ก็ขอให้ ทำให้เต็มที่กับโอกาสเหล่านั้น อยากจะบอกว่า โอกาสดี ๆ ในชีวิตเรา มีไม่กี่ครั้งหรอก ถ้าพบแล้ว เจอแล้ว จงรักษาไว้ และทำให้เต็มที่ สำหรับคนที่คิดว่า ชีวิตนี้ไม่เคยได้รับโอกาสดี ๆ จากใครเลย ก็ขอให้บอกตัวเองเสียใหม่ว่า โอกาสดี ๆ ในชีวิตเรา มันเกิดจากเรา “เรียนรู้ที่จะให้โอกาสตัวเอง” อยากมีชีวิตที่ดี การงานดี รายได้ดี ตำแหน่งดี แล้วเรา ตั้งใจทำงานของเราดีแล้วหรือยัง ? เราฝึกฝนตัวเองให้ เหมาะสม กับโอกาสดี ๆ ที่เราอยากได้หรือยัง…

ไม่มีใครประสบความสำเร็จ จากการอยู่กับที่ ไม่มีใครยืนอย่างสง่าและมั่นคงบนก้าวแรกของหนทาง และไม่มีใครไม่เหนื่อย ล้า ก่อนจะประสบความสำเร็จเช่นกัน แล้วทุกคนก็ อยากที่จะประสบความสำเร็จ ไม่มีใครอยากล้มเหลวไปทั้งชีวิต แต่จะมีสักกี่คนที่ มีเดินตามเส้นทางจนถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ กลไกในการคัดกรองมนุษย์ผู้ประสบความสำเร็จนั้น มีหลายกรรมวิธี หลายหนทาง และหลายแบบทดสอบ พร้อมหรือไม่ที่จะต้อง กระโจนเข้าสู่กลไกเหล่านัน้น ถ้าคำตอบคือ วันนี้คุณพร้อมแล้ว ? นั่นหละถือว่า เรามีโอกาสเห็นป้ายหมายรำไรแล้ว บนหนทางของชีวิต หรือธุรกิจ ไม่มีคำว่าง่าย ไม่มีสูตรสำเร็จที่ตายตัว ทำตาม ๆ กันแล้วก็สำเร็จเหมือนๆ กัน เพราะแต่ละคนมี มุมมอง แนวคิด ที่ต่างกัน สำคัญที่สุดคือ ” ใจ ” ของเราต่างกัน ใจที่พร้อมจะสู้เมื่อไม่เห็นหนทางข้างหน้า ใจที่พร้อมจะอดทนต่อความยากลำบาก ใจที่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่เมื่อเราผิดพลาด และใจที่พร้อมจะอดทนต่ออุปสรรคที่นับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะต้องผ่านกลไกแบบไหน แบบทดสอบยากเพียงไร ถ้าใจเรา “พร้อม” เราจงอย่าหยุดนิ่ง ขอเพียงเรา ก้าวเดินต่อไป…

กลัวจะทำไม่ได้ กลัวจะไม่สำเร็จ กลัวมันจะไม่ใช่ กลัวมันจะขาดทุน กลัวคนไม่สนใจ กลัวเปล่าประโยชน์ กลัวทำแล้วไม่คุ้มเหนื่อย กลัวทำได้ไม่ดี กลัวจัดการไม่ได้ กลัวเวลาไม่พอ อีกสารพัดความกลัวในใจ ที่มันเกาะเหนียวจนก้าวขาไม่ออก ไอเดียเป็นร้อยเป็นพัน ก็จะถูกเก็บไว้จนดับมอดลงไป ไม่ใช่เพราะใคร ? มันเพราะใจเราเอง ไม่มีใครไม่เคยผิด ไม่มีใครไม่เคยพลาด แต่ทุกความผิดพลาด ล้วนมีบทเรียนสอนเราเสมอ ให้เติบโตขึ้น แล้วถ้าเราไม่ลงมือทำ ไม่ลองผิด ไม่เรียนถูก เมื่อไหร่เราจะแข็งแรงพอที่จะก้าวเดินบนหนทางไปสู่เป้าหมาย หลับตาแล้วนึกดูซิว่า เรากลัวอะไรอยู่ ? แล้วถ้าเราไม่กล้าที่จะกระโจนออกไปจากจุดที่เรายืน มันน่ากลัวกว่าแค่ไหนกัน ? ไม่ลอง แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า เราทำได้ดีแค่ไหน ไม่มีอะไรน่ากลัวกว่าการ “ไม่กล้าลองลงมือทำ” อีกแล้วหละ แค่เรากล้าก้าวออกไป เพียงก้าวแรก เราก็จะมีก้าวต่อ ๆ ไป ตามมา รับรอง แล้วเมื่อเราก้าวต่อไปเรื่อย ๆ มันก็ยิ่งใกล้จุดหมายเข้าไปทุกที ขอให้รู้ไว้เพียงว่า ก้าวพลาด…